Afgelopen weekend heeft Bergen aan Zee op indrukwekkende wijze afscheid genomen van Mees Ravenhorst.
Leidde bij mij tot een enkele gedachte.
Allereerst: hoe zou juffrouw Winder* , onze kleuterjuf op de toenmalige kleuterschool in Bergen aan Zee, naar Mees gekeken hebben?
Onder meer uit de film “Achter Duin en Zee” weet ik hoe goed zij was als pedagoge en als degene die de kleuters observeerde en daar in haar bewaarde schriftjes verslag van deed.
Ongetwijfeld zal in één van die schriftjes gestaan hebben “Mees Ravenhorst, een mansig kereltje’ en misschien zelfs ‘loodgieter in de dop!’.
Voor Mees was Bergen aan Zee zijn allesomvattende biotoop. Vanwege zijn werk heeft hij veel van de huizen bezocht en zijn vrijwilligerswerk bracht hem allerwegen waaronder in de tuin van het Vredeskerkje die hij – als vrijwilliger – onderhield.
Maar ook allesomvattend omdat hij, getogen is in het noordelijkste huis van Bergen aan Zee, de laatste gelukkige jaren – dankzij de liefde voor en van Willy – woonde in het meest zuidelijke huis: ‘Quand même?’ op de Parkweg. Vrij vertaald “Wanneer hetzelfde?”
Voor Willy en de familie zal het op de Parkweg nooit meer hetzelfde zijn.
Dat geldt tevens voor heel Bergen aan Zee.
Want met Mees is een markante inwoner overleden.
Haye van der Werf
- Bijzonder: Onze kleuterjuffrouw Winder is inmiddels – als mevrouw Scholten – Winder en nog steeds vitaal – de schoonmoeder van Mees’ dochter Mieke!